Pompeius bezet Jeruzalem 63 

Pompeius is een groot veldheer bij de Romeinen. Hij boekt overwinningen in Klein-Azië: Silicië in het zuiden en Pontus in het noorden. Daarna onderwerpt hij het grote koninkrijk van de Seleuciden en het rijk van de Armeniërs. Dan is de beurt aan Palestina. Zijn ondergeneraal Scaurus heeft hij vooruit gestuurd, deze strijdt tegen de Nabateeërs.

Als Pompeius vanuit het noorden in Damascus aankomt, krijgt hij van zowel Johannes Hyrcanus II als van Aristobulus II het verzoek om erkend te worden als vazalvorst over Judea. Pompeius draagt hen op zich met elkaar te verzoenen. Maar Aristobulus II begint alvast een eigen leger op te tuigen. Dit wordt door Pompeius gezien als een vijandige daad en Aristobulus II wordt door hem gevangen genomen (zie de tekst bij Aristobulus II).

Johannes Hyrcanus II verwelkomt het leger van Pompeius door de poorten van Jeruzalem open te zetten. Zonder strijd neemt Pompeius bezit van de bovenstad.
Maar de aanhangers van Aristobulus II sluiten de tempelberg af en halen een verbindingsbrug neer. Pompeius belegert de tempelberg drie maanden en neemt die daarna in. Dan richt hij een bloedbad aan onder de Joden en betreedt de tempel. Ook het allerheiligste betreedt hij*), iets dat alleen de hogepriester eens per jaar geoorloofd is (zie o.a. Hebr.9:7). Hij begaat een vreselijke overtreding tegenover God en tegenover de Joden.

 

Jeruzalem in de eerste eeuw voor Christus

 

 

 

 

 

 

Feitelijk is hiermee een einde gekomen aan de dynastie van de Makkabeeën, hoewel Johannes Hyrcanus II nog lange tijd hogepriester en later zelfs koning (etnarch) over Judea en Idumea is. Daarna is de zoon van Aristobulus II, Antigonus, nog drie jaar aan de macht. Maar de feitelijke macht ligt dan bij de gouverneur van Syrië, die onderdeel is van het Romeinse bestuur. Judea is een vazalstaat van Rome geworden.

Ruim honderd jaar heeft de regering van de Hasmoneeën/Makkabeeën geduurd, van 167 tot 63. De Makkabese vorsten zijn geen nakomelingen van David, maar priesters uit de stam Levi. Ze gedragen zich in de loop van de tijd steeds goddelozer. Via deze dynastie komt de Vredevorst niet!

De laatste vorst uit de lijn van David was Zerubbabel (539-518). Dat is de geslachtslijn, waaruit de Messias zal voortkomen (Mat.1:12-16, Luc.3:23-27). Het wachten is nog steeds op die Messias, die een eeuwig koningschap op zich zal nemen (o.a.Jes.11:1-10). Het duurt geen honderd jaar meer en dan is Hij er: Jezus, de zoon van David. Aan Hem komt het koningschap over het volk van God toe.
Dat is ook het getuigenis van Jezus zelf (Mat.27:11, Marc.15:2, Luc.23:3, Joh.18:33-37) en de officiële verklaring van Pilatus (Mat.27:37, Marc.15:26, Luc.23:38, Joh.19:19-22).

 

 

*)In 169 had de Syrische koning Antiochus IV Epifanes ook de tempel en het allerheiligste betreden. Kort daarna begonnen de Makkabese opstanden. Zo zijn het begin en het einde van de Hasmonese/Makkabese dynastie gemarkeerd door dezelfde godslasterlijke zonde.

 

Bronvermelding:

Afbeeldingen:
Afbeelding 1: De Grote Bijbelatlas, Barry J.Beitzel, Uitgeverij Groen 2012.