Julius Caesar 48-44
In het jaar 60 v.C. stelt de Senaat het Triumviraat in. Het grote Romeinse rijk wordt daarna geregeerd door Pompeius, Crassus en Julius Caesar.
Vanaf 57-52 voert hij oorlogen in Gallia (Frankrijk), totdat in 52 heel Gallia is overwonnen*). Door deze overwinningen wordt hij populair bij de bevolking van Rome. Temeer ook omdat hij de Populares steunt, dit is in de Senaat de volkspartij, die landhervormingen wil doorvoeren.
De Senaat is bang, dat Julius Caesar alleenheerser wil worden en dat haar eigen macht zal worden ingeperkt. In 50 ontbiedt de Senaat Julius Caesar in Rome, maar hij komt pas in 49 terug.De Rubicon is een riviertje te noorden van Rome. Als Julius Caesar die overtrekt naar het zuiden, mag hij zijn leger niet meenemen, omdat dit het machtsgebied van Pompeius is. Uiteindelijk spreekt Julius Caesar de befaamde woorden: “Alea jacta est” (“De teerling/het lot is geworpen”) en neemt zijn leger mee. De burgeroorlog tussen Julius Caesar en Pompeius is een feit.
De Rubicon
Pompeius vlucht uit Rome weg. Julius Caesar trekt hem achterna met zijn leger, terwijl zijn vriend Marcus Antonius in Rome achterblijft om de chaos te herstellen. Pompeius wordt verslagen in noord Griekenland, vlucht naar Egypte en wordt daar door Ptolemeüs XIII meteen vermoord.
Julius Caesar gaat ook naar Egypte, voert daar de Alexandrijnse oorlog en maakt van Egypte een vazalstaat van Rome. Ptolemeüs XIII verdrinkt tijdens de oorlog en zijn vrouw Cleopatra VII**) wordt door Julius Caesar op de troon gezet.
Egypte wordt aan het grote Romeinse rijk toegevoegd.
Standbeeld van Cleopatra VII
In 48 benoemt de Senaat Julius Caesar tot dictator. Vanaf dat moment heerst hij over het gehele Romeinse rijk, dus ook over Palestina.
Antipater is de gouverneur van Idumea en adviseur in Judea. Hij heeft meer invloed dan de zwakke Johannes Hyrcanus II. Caesar is Antipater dankbaar, omdat deze hem in 48 in Egypte militair heeft bijgestaan. Hij verleent hem vele gunsten, die ook voor Judea voordelig zijn: Antipater wordt gouverneur van Judea, Johannes Hyrcanus II wordt etnarch (koning). Judea wordt vrijgesteld van belastingen en mag zijn eigen wetten handhaven, er is godsdienstvrijheid. De muren van Jeruzalem, die door Pompeius waren neergehaald worden hersteld. Joppe (het tegenwoordige Jaffa) wordt bij Judea gevoegd, zodat het een zeehaven heeft.
In 45 voert hij de Juliaanse kalender in. Dit is een correctie op de Romeinse versie van de Egyptische kalender: iedere 4 jaar is er nu een extra schrikkeldag (zie ook op de website de paragraaf “Joodse en christelijke kalender”). Zijn geboortemaand noemt hij naar zichzelf: “juli”.
In 44 is Julius Caesar van plan oorlog te voeren tegen de Parthen. De Senaat ziet dat helemaal niet zitten. In een complot (waarschijnlijk onder leiding van zijn protegé Brutus) wordt hij vermoord tijdens een bijeenkomst van de Senaat.
De bevolking die Julius Caesar steunde, steunt nu ook zijn vriend Marcus Antonius, die een grootse uitvaartplechtigheid organiseert. Brutus en Cassius met hun leger houden zich op buiten Rome.*) In 52 worden de Galliërs verslagen in de slag bij Alesia, waarna de Gallische leider Vercingetorix gevangen naar Rome wordt gevoerd. Deze wordt later bij een triomftocht in Rome vermoord.
**) In Egypte zijn vele Cleopatra’s geweest, maar de bekendste is deze Cleopatra VII. Zij was de vrouw van haar broer Ptolemeüs XIII, maar keert zich tegen hem. Ze heeft een affaire met Julius Caesar en ze krijgen een zoon Caesarion, die later aanspraak zou kunnen maken op de Romeinse troon. Keizer Octavianus (Augustus) laat hem op 17-jarige leeftijd ombrengen.
Bronvermelding:
Afbeeldingen:
Afbeelding 1: https://live.staticflickr.com/3481/3258456976_835fe570b2_b.jpg
Afbeelding 2: https://live.staticflickr.com/1664/24159316432_496436cbbf_b.jpg
Afbeelding 3: https://static.miraheze.org/christipediawiki/e/e1/Romeinse_Rijk_Augustus-Access_Foundation.jpg
Afbeelding 4: https://live.staticflickr.com/3055/3035481904_e5bc7f273b_b.jpg